Τίναγμα

Στο πέταγμα, αυτό που μετράει είναι η απόφαση και η τόλμη. Δε φτάνει να ξέρεις ότι μπορείς -μάλλον, ακόμα κι όταν το ξέρεις- πρέπει και να ανοίξεις τα φτερά. Δε φτάνει ν' ανοίξεις τα φτερά, πρέπει και να φτερουγίσεις. Αλλά ακόμα κι όταν φτερουγίσεις, αυτό που τελικά θα σε πάει ψηλά, δεν είναι η ικανότητα αλλά η βούληση. Αυτό που θα σε πάει ψηλά είναι το τίναγμα. Η αποφασιστική εκείνη παράδοση στην έλξη που ασκεί πάνω σου ο ουρανός, που δε χωράει αμφιβολίες και δεύτερες σκέψεις. Η απόφαση ν' αφήσεις το έδαφος, ακόμα κι αν δεν ξέρεις από τι υλικά είναι φτιαγμένος ο ουρανός. Σημασία δεν έχει τι θα δεις από ψηλά, αλλά η επιθυμία σου να το δεις, ό,τι και να 'ναι.

Κι όλο καθυστερώ την απογείωση προφασιζόμενη τεχνικά προβλήματα. Σκέφτομαι αυτούς που δεν ξέρουν να πετούν και φοβάμαι το φθόνο τους. Φοβάμαι πως πρέπει να δικαιολογηθώ που έχω κάτι που δεν έχουν. Μένω κοντά τους, εδώ κάτω, από έναν αυτοκαταστροφικό οίκτο για την ανικανότητά τους να αναγνωρίσουν τη διαφορετικότητα.

Ίσως τελικά μ' αρέσει ο πόλεμος. Αλλά, αγνοώντας τις στρατηγικές της αερομαχίας, φοβάμαι μήπως δε σταθώ αντάξια των ειδικών απαιτήσεων των εναέριων συγκρούσεων. Ξέρω καλά τον πόλεμο εδώ κάτω -είμαι βετεράνος- κι ανησυχώ μήπως η ηρεμία εκεί ψηλά με χαλαρώσει και χάσω την αγριότητά μου, γιατί τότε είμαι χαμένη, αφού δεν ξέρω άλλον τρόπο. Η πολεμική μου τακτική στις μάχες εδώ κάτω με έχει βγάλει ασπροπρόσωπη κάθε φορά, παρότι δεν έχω ακόμα κερδίσει ποτέ οριστικά έναν πόλεμο. Μόνο μάχες κερδίζω απωθώντας τον εχθρό, αλλά φοβάμαι ακόμα να του γυρίσω υπεροπτικά την πλάτη, σίγουρη για τη δύναμή μου.

Μ' αρέσει ο πόλεμος. Κι έτσι, κάθε φορά που ξεμένω από αντιπάλους, μάχομαι τον εαυτό μου.











An Eagle in Flight, by Susanna Katherine